7. J. K. - KONIEC OKRESU OCHRONNEGO NA NIEDŹWIEDZIE
Do korzystnych zmian w wolnym świecie wypada również objęcie Departamentu Stanu (amerykańskie MSZ) po Haigu przez dr G. Schulza. Jest on zwolennikiem stanowczej polityki wobec ZSRR, polityki sankcji i nacisku, co oznacza, że okres ochronny dla Breżniewa ostatecznie się skończył. Jeśli jednak USA będą wymagały od Europy stosowania polityki sankcji, jak chce Schulz (Haig był umiarkowany), to same nie mogą sprzedawać Moskwie zboża. Stąd zaczyna znów powracać w dyskusjach sprawa ponownego embarga zbożowego. Wydaje się, że zablokowanie budowy gazociągu stało się dla USA sprawą wiarygodności, a więc nie mogą się z tej polityki wycofać. Dalsze jej prowadzenie w zgodzie z Europejczykami będzie jednak wymagało co najmniej ograniczenia handlu zbożem z ZSRR, zwłaszcza jeśli Rosjanie nie okażą się mniej bezczelni na arenie międzynarodowej, np. w Polsce i Afganistanie. USA dostarcza ok. 30% zboża zakupowanego przez ZSRR; są tak duże ilości, że nie mógłby go wyrównać ich dodatkowy import z Kanady, Australii, Argentyny i Europy. Wszelkie zaś zmniejszenie importu będzie bardzo silnie odczute przez ZSRR, gdzie równowaga jest z ledwością utrzymywana, a plony kołchozowe systematycznie spadają. 14 lipca doktor (ekonomii) G. Schulz wypowiedział się przeciwko odnowieniu wygasającego we wrześniu układu zbożowego z ZSRR! Wycofanie się Haiga z rządu USA nastąpiło prawdopodobnie nie tylko na tle stosunku do europejskich sojuszników w NATO (nie chciał ich zrażać i dlatego nie nalegał na rygorystyczne stosowanie sankcji wobec ZSRR). Haig ustępując zachował z nimi bardzo dobre stosunki oraz uzyskał swobodę politycznego działania. Jako osoba prywatna może bowiem cały czas poświęcić przygotowaniu swej przyszłej kampanii wyborczej. Jest on w obecnej chwili jedynym poważnym kandydatem na stanowiska prezydenta USA, co w wypadku wyboru zapewni kontynuację zasadniczej linii politycznej Reagana wobec ZSRR również po 1984 roku. Dr G. Schulz jest też zwolennikiem reprezentowanej przez ministra obrony Weinbergera koncepcji ogłoszenia bankructwa Polski. Dotychczas wstrzymywano się z tym ze względu na kraje Europy Zachodniej, której banki poniosłyby oficjalnie bardzo duże straty w momencie ogłoszenia bankructwa. Teraz koncepcja ta będzie zyskiwała w USA coraz więcej zwolenników, skoro („przestaną się liczyć” z Europą budującą Rosjanom gazociąg. Ogłoszenia bankructwa będzie więc w rękach USA podwójna bronią: - przeciw partnerom europejskim, jeśli nie zrezygnują z budowy gazociągu, - przeciw ZSRR, jeśli nie spokornieje i nie zaniecha polityki ekspansji. Ogłoszenia bankructwa Polski będzie w ostatecznym rachunku dla nas korzystne, gdyż: - spowoduje zastopowanie handlu PRL z Zachodem, a tym samym przyspieszy agonię Wrony i stanie się potężnym narzędziem nacisku na komunistów, - będzie precedensem w skali światowej, po Polsce przyjdzie kolej na Rumunię i inne kraje bloku, co w rezultacie przyspieszy krach całego sowietlandu, - ów krach gospodarczy KDL – ów odbije się bardzo silnie na ZSRR, znacznie zmniejszą się jego możliwości militarne i stanie się największym instrumentem nacisku na Związek Radziecki w kierunku zaniechania przezeń polityki imperialistycznej.